Προς Συναδέλφους Ιατρούς που επιτέλους σπάνε τη σιωπή τους και λένε την ΑΛΗΘΕΙΑ. Άμεσα τίθεται ένα εύλογο ερώτημα: "Γιατί σιωπούσαν και τι είναι αυτό που τους έκανε να ανοίξουν το στόμα τους;;;;;" Νόμιζαν μάλλον ότι ήσαν στο απυρόβλητο, σε απόσταση ασφαλείας από κάθε ιατρική υποχρεωτικότητα, ως υγειονομικοί και σήμερα που κινδυνεύει ο πωπός τους, έβγαλαν το πέπλο της αθωότητας και αποφάσισαν να σηκώσουν ανάστημα. Ο Ιατρός δεν κάνει περικοπές στην παροχή υπηρεσιών, εξάλλου ορκίστηκε να προστατεύει την Υγεία του πολίτη, χωρίς εξαιρέσεις.
Κάποιοι συνάδελφοι ισχυρίζονται ότι φταίει το πρωτόκολλο, ξεχνώντας ότι κάθε Ιατρός είναι επιστήμων. O όρος «επιστήμη» (στα λατινικά scientia σημαίνει γνώση) προέρχεται από το ρήμα «επίσταμαι» του οποίου η τελική σημασία είναι «γνωρίζω καλά» κι όταν γνωρίζεις καλά είσαι υποχρεωμένος συνάδελφε να τηρείς τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και τον Όρκο που κάποτε έδωσες. Όταν παρατηρείς ότι το πρωτόκολλο δεν "λειτουργεί" το αναφέρεις στην Προϊσταμένη Αρχή, ζητείς αλλαγές ή ενεργείς αυτόνομα ως Επιστήμων και βοηθάς σωστά τον ασθενή, δεν τον πεθαίνεις. Σε αντίθετη περίπτωση πες μου, σε τι διαφέρετε από τους συναδέλφους SS που απλά εκτελούσαν διαταγές. Μην ξεχνάς εκείνη δικάστηκαν κι εκτελέστηκαν το 1947.
Σύμφωνα με τον Κ.Ι.Δ. «ο ιατρός έχει καθήκον ΑΜΕΣΗΣ, όχι αργοπορημένης αλήθειας προς τον ασθενή». Στο βαθμό επομένως που ο ασθενής δεν έχει ασκήσει το δικαίωμα μη ενημέρωσης, το καθήκον τούτο συνδυαζόμενο με την υποχρέωση «πλήρους» ενημέρωσης, σημαίνει ότι ο γιατρός δεν έχει απολύτως κανένα περιθώριο απόκρυψης από τον ασθενή στοιχείων της πραγματικής κατάστασης της υγείας ή των προσφερόμενων - εναλλακτικών μεθόδων θεραπείας.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας εξάλλου με την 252.2020 ήταν καταπέλτης όσον αφορά την ενημέρωση του ασθενούς ή συγγενών πρώτου βαθμού δια τη συνιστάμενη ιατρική πράξη κι επιδίκασε χιλιάδες ευρώ αποζημίωση. Βρες το χρόνο συνάδελφε και διάβασέ την, δες τι σε περιμένει...
Σύμφωνα δε με τη lege artis συμπεριφορά και από καθαρά νομικής σκοπιάς ο γιατρός οφείλει ν’ ανακοινώνει και μάλιστα εγγράφως κάθε πιθανή επιπλοκή ακόμη και εκείνη που εμφανίζεται σε ποσοστό μικρότερο του 1%, ακόμη και σε ελάχιστα επεμβατικές εξετάσεις - πράξεις. Ο γιατρός που δεν ανακοινώνει τους κινδύνους μιας επέμβασης, διατρέχει ανά πάσα στιγμή τον κίνδυνο, η επιπλοκή να του καταλογισθεί υπό μορφή ιατρικής αμέλειας.
Πλέον θεμελιώνεται ως καθήκον αληθείας του ιατρού (άρ. 11 ΚΙΔ), ότι ο μη ορθά ενημερωμένος ασθενής δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις για την υγεία του και τη ζωή του.
Αφορά το δικαίωμα της ελεύθερης αυτοδιάθεσης και το σεβασμό της προσωπικότητας του ασθενούς, αν κατάλαβες...
