Πλέον το διαισθάνονται όλοι. Ακόμη και ενστικτωδώς. Ακόμη και οι μη
έχοντες ενσυναίσθηση ή τον περίφημο κοινό νου. Ακόμη και όσοι δεν το
διαισθάνονται έχουν ήδη πλούσια αρθρογραφία στη διάθεσή τους μέσα από
την οποία θα μπορούσαν να πάρουν μία γεύση από αυτό που συμβαίνει στον
χρεοκοπημένο πλανήτη μας (400 τρις χρέος) και την απόφαση που πήραν
κάποιοι να καταλύσουν τη Δημοκρατία και να προχωρήσουν στον έλεγχο και
τη μείωση του πληθυσμού.
By Τhe Wrong Man
Την τελευταία μάλιστα αποστολή ανέλαβαν ελεγχόμενοι ηγέτες του δυτικού κόσμου, οι οποίοι υπηρέτησαν το αφήγημα της planδημίας και τώρα εμφανίζονται πρόθυμοι (και χαμογελαστοί μπροστά στις κάμερες) για τις επόμενες “αποστολές” τους.
Υπάρχει νέος Χίτλερ στον πλανήτη; Κι εάν ναι ποιοι είναι οι συνεργοί
του; Την ύπαρξη ενός νέου Χίτλερ στον πλανήτη φωτογραφίζουν Εβραίοι
επιζήσαντες του Αουσβιτς καθώς ένας κατασκευασμένος ιός COVID-19 έρχεται
να επιβάλει τα εμβόλια ελέγχου και μείωσης του πληθυσμού. Οι ιστορικές
μνήμες των ανθρώπων που επέζησαν της Κόλασης ξυπνούν. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Η επιζώσα του Ολοκαυτώματος Vera Sharav προειδοποιούσε τους Εβραίους που έσπευσαν πρώτοι να εμβολιαστούν>
«Μην επαναλάβετε το μοιραίο λάθος του να ακούτε τυφλά τους καλυμμένους προδότες σας και να περπατάτε προς τη σφαγή. Ξυπνήστε τώρα».
Η επιζώσα του Ολοκαυτώματος Vera Sharav εκφώνησε σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις Βρυξέλλες τη παρακάτω ομιλία>
Ένα ζωτικό μάθημα από το Ολοκαύτωμα είναι ότι η γενοκτονία διευκολύνθηκε από την παγκόσμια σιωπή, την αδιαφορία και την αδυναμία παρέμβασης. Το Ολοκαύτωμα ξεκίνησε όταν η προσωπική ελευθερία, τα νόμιμα και τα πολιτικά δικαιώματα παραμερίστηκαν.
Ο συγγραφέας Primo Levi, ένας Ιταλός Εβραίος που επέζησε του Άουσβιτς, προειδοποίησε: «Συνέβη. Επομένως μπορεί να συμβεί ξανά. Μπορεί να συμβεί παντού».
Ως επιζών του Ολοκαυτώματος, με τρομάζουν όσοι ελέγχουν την αφήγηση του Ολοκαυτώματος. Αρνούνται τη συνάφεια του Ολοκαυτώματος με τις τρέχουσες διακρίσεις και με τα όλο και πιο επιθετικά και κατασταλτικά διατάγματα.
Αυτοί οι αυτόκλητοι φρουροί λογοκρίνουν και φιμώνουν όσους μιλούν. Αρνούμενοι την πραγματική σημασία του Ολοκαυτώματος με τη σημερινή καταστολή, οι συγκεκριμένοι αυτόκλητοι φρουροί είναι αρνητές του Ολοκαυτώματος.
Ο Elie Wiesel, ένας επιζών του Άουσβιτς και βραβευμένος με Νόμπελ, θεωρείται ως η φωνή των θυμάτων. Δήλωσε: «Η αδιαφορία και η σιωπή των ανθρώπων οδήγησαν στο Ολοκαύτωμα. Το να μένεις σιωπηλός και αδιάφορος είναι η μεγαλύτερη αμαρτία όλων».
Σήμερα, οι επιζώντες είναι συγκλονισμένοι από τα τρομοκρατικά, διχαστικά και μεροληπτικά μέτρα κατά μίας μειονότητας.
Οι φρικιαστικές σκηνές περιλαμβάνουν αστυνομικούς με μαύρες στολές που
επιτίθενται βάναυσα σε διαδηλωτές σε ευρωπαϊκές πόλεις, στην Αυστραλία
και, ναι, στο Ισραήλ. Αυτές είναι οδυνηρές υπενθυμίσεις για το πρελούδιο του Ολοκαυτώματος στο οποίο οι Ναζί:
Χρησιμοποίησαν τα ψυχολογικά όπλα του φόβου και της προπαγάνδας για να επιβάλουν ένα καθεστώς γενοκτονίας:
– Οι δαιμονισμένοι Εβραίοι ως φορείς ασθενειών, που είναι και η αιτία της δυστυχίας τους.
– Συστηματικά εξαφανισμένα ηθικά πρότυπα και αξίες.
– Καταστροφή της κοινωνικής συνείδησης στο όνομα της δημόσιας υγείας.
Τα σημερινά αρπακτικά χρησιμοποιούν επίσης τον φόβο και την
προπαγάνδα για να διατηρήσουν μια κατάσταση άγχους και ανικανότητας. Ο
στόχος —τότε και τώρα— είναι πανομοιότυπος: Οι άνθρωποι να γίνουν υπάκουοι και να ακολουθούν τις οδηγίες χωρίς αντιστάσεις.
Η παγκόσμια επίθεση στις ελευθερίες μας και στο δικαίωμά μας στην αυτοδιάθεση διευκολύνεται από τα όπλα της ιατρικής. Τότε και τώρα, το ιατρικό κατεστημένο παρέχει ένα κάλυμμα νομιμότητας στη μαζική ιατρική δολοφονία.
Οι Ναζί κήρυξαν τα άτομα με αναπηρία «ακατάλληλα για ζωή». Τα 1.000 γερμανικά βρέφη και μικρά παιδιά που ήταν τα πρώτα θύματα ιατρικών φόνων στον κόσμο δολοφονήθηκαν στην πραγματικότητα στα νοσοκομεία.
Το 2020, οι παγκόσμιες κυβερνήσεις κήρυξαν κατάσταση έκτακτης ανάγκης και εξέδωσαν θανατηφόρες ιατρικές υπαγορεύσεις:
– Τα νοσοκομεία έλαβαν εντολές να μην περιθάλπουν
ηλικιωμένους από γηροκομεία. Το αποτέλεσμα ήταν μία μαζική ιατρική
δολοφονία, την οποία η Σουηδία αποκάλεσε «ενεργητική ευθανασία».
– Τα νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου χρησιμοποίησαν
θανατηφόρες δόσεις του φαρμάκου Midazolam για να δολοφονήσουν ιατρικά
τους ηλικιωμένους, ένα φάρμακο που συνεχίζουν να χρησιμοποιούν.
– Οι κατευθυντήριες γραμμές των νοσοκομείων των ΗΠΑ εξακολουθούν
να ζητούν από τους ηλικιωμένους να λαμβάνουν ελάχιστες θεραπείες.
– Απαγορεύεται στους γιατρούς στη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ να
συνταγογραφούν υπάρχουσες, αδειοδοτημένες, ασφαλείς και αποτελεσματικές
θεραπείες που σώζουν ζωές για ασθενείς με COVID.
Σήμερα, η ανθρωπότητα απειλείται από τους παγκόσμιους κληρονόμους των Ναζί. Ο πραγματικός ιός που συνεχίζει να μολύνει αυτά τα αρπακτικά είναι η Ευγονική, ένα σύνολο πεποιθήσεων και πρακτικών που στοχεύουν στη βελτίωση της γενετικής ποιότητας του πληθυσμού.
Μια έκθεση της Επιτροπής των ΗΠΑ για το Ολοκαύτωμα, υπό την προεδρία του Elie Wiesel, σημείωσε: «… η τάση να αντιγράψουμε τη ναζιστική επιλογή και να εξοντώσουμε ξανά εκατομμύρια ανθρώπους παραμένει μια αποτρόπαια απειλή».
Στόχος των σύγχρονων Ναζί είναι η μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι παγκόσμιοι ολιγάρχες είναι αποφασισμένοι να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο των παγκόσμιων πόρων, φυσικών, οικονομικών και ανθρώπινων.
Vera Sharav in her home
Βρισκόμαστε σε μια καταστροφική διασταύρωση της ανθρώπινης ιστορίας.
Πως να μην αισθανθείς δέος και σεβασμό ακούγοντας αυτή τη κραυγή της ιστορίας από τα χείλη της Vera Sharav;
Με αυτές τις σκέψεις ο ανιψιός του πρωθυπουργού που έβαλε τη χώρα στην Ε.Ε. αποχαιρέτησε το σημερινό κόμμα της ΝΔ αλλά δεν είναι βέβαιο ότι αποχαιρετά ταυτόχρονα και την πολιτική καθώς οι εξελίξεις του κοντινού μέλλοντος θα οδυνηρά δραματικές για τα αντίπαλα στρατόπεδα καθώς πλέον τα πρόσωπα πίσω από τη κουρτίνα δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν.
Η με κάθε τρόπο επιχείρηση μείωσης του πληθυσμού με εργαλειοποίηση των ελεγχόμενων κυβερνήσεων (και των αρμοδίων υπουργών) είναι πλέον πασιφανής. Το ξέσπασμα της εν βρασμώ κοινωνίας, οι διαστάσεις του και οι συνέπειές του δεν μπορούν να προβλεφθούν.
Σας θυμίζουμε μία από τις τελευταίες εμφανίσεις του Καραμανλή στα Ανώγια στην εκδήλωση μνήμης του Γιάννη Κεφαλογιάννη και τα σχετικά σχόλια του Κουρδιστού Πορτοκαλιού>
Τον χειροκροτούσαν για σχεδόν 5′ ως αντίδραση στον Κυριάκο. Ο ίδιος κάτι προσπάθησε να ψελλίσει αλλά έντρομος απ΄όσα διαισθάνεται ότι συμβαίνουν στο κόσμο τις μικρές ώρες της νύχτας και καθώς ο παφλασμός των κυμάτων της Ραφήνας συνοδεύει τις σκέψεις του εξήντλησε το ακροατήριο στο γνωστό εθνικό θέμα με τη Τουρκία.
-Με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη. Το αντίθετο. Οι εκπτώσεις τέτοιου είδους απλώς μεγαλώνουν την βουλιμία και εντείνουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις και τον επεκτατισμό των γειτόνων…Οι ΗΠΑ δεν έχουν κίνητρο για ειρήνη στην Ευρώπη. Η ΕΕ πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία…
O Kώστας Καραμανλής υποδύεεται ή αγνοεί ότι ΗΠΑ και η Ε.Ε. ταυτίζονται πλήρως. Οσο για μία πίθανή σύγκρουση Ελλάδας-Τουρκίας είναι κάτι παραπάνω από επιθυμητή για ευνόητους λόγους.
Ο κ. Καραμανλής πολύ σωστά κάνει και διαβάζει Κουρδιστό Πορτοκάλι. Διαβάζοντάς μας έχει κάποιες πιθανότητες επιβίωσης.
Ο Joel Kotkin-συνέχισε ο Καραμανλής-, διάσημος οικονομολόγος και κοινωνιολόγος σε άρθρο του στο συντηρητικό περιοδικό “Spectator” τόνιζε στις 7 Ιανουαρίου 2022 : «Η νέα απολυταρχία αναδύεται από μια αδυσώπητη συγκέντρωση πλούτου που έχει δημιουργήσει μια νέα πάμπλουτη ελίτ. Η οικονομική κληρονομιά της τελευταίας δεκαετίας είναι η υπερβολική εταιρική ενοποίηση, μια μαζική μεταφορά πλούτου στο ανώτερο 1% από την μεσαία τάξη».
(Το Κουρδιστό Πορτοκάλι ήταν το μόνο ΜΜΕ που αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο άρθρο και φυσικά το αποδώσαμε στα ελληνικά.)
Είναι αλήθεια ότι η κατανομή του πλούτου περιορίζεται διαρκώς σε
λιγότερα χέρια και εξωθούνται στο περιθώριο ολοένα και περισσότερες
κοινωνικές ομάδες που ανήκουν στα αστικά-μικροαστικά στρώματα-συνέχισε ο
κ. Καραμανλής.
“Υγιής όμως δημοκρατία χωρίς κοινωνική συνοχή δεν είναι εφικτή. Προοπτική ηρεμίας και ομαλότητας με αποκλεισμούς και στέρηση της ελπίδας από τους πολλούς για ένα καλύτερο αύριο, είναι όνειρο θερινής νυκτός.
Αφ΄ ετέρου τα όσα διαδραματίζονται στον χώρο της ενημέρωσης. Δεν ήταν ασύνηθες σε καιρό πολέμου η πληροφόρηση σε ένα βαθμό να είναι ελεγχόμενη, το φαινόμενο όμως απροσχημάτιστης προπαγάνδας και διασποράς fake news είναι ανησυχητικό.
Αν σ΄αυτό προστεθούν τα ήδη εξαπλούμενα φαινόμενα του ανεξέλεγκτου λαϊκισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο αυθαίρετος αποκλεισμός της αντίθετης άποψης, η υπερσυσσώρευση ισχύος στην ενημέρωση σε λίγα ιδιωτικά χέρια, η κατάσταση επιδεινώνεται κατά πολύ…”
Ακολουθεί το άρθρο του Τhe Spectator και όπως θα διαπιστώσετε αφήσαμε για το τέλος της ανάρτησης το λόγο που ο Joe Biden έχει πολύ πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί από μία καλοδεχούμενη ανάφλεξη Ελλάδας-Τουρκίας η οποία θα συνέβαλε περαιτέρω στην συρρίκνωση του πληθυσμού.
Λοιπόν πάρτε βαθιές ανάσες (θα σας χρειαστούν) και διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί. Μπορείτε να το διαβάσετε και απευθείας στα αγγλικά στη Ναυαρχίδα των Συντηρητικών του πλανήτη, o The Spectator.
Σε αυτό το άρθρο αναφέρθηκε ο Κώστας με το θρυλικό επώνυμο Καραμανλής, όπως Ματαφιάς.
Το άρθρο έχει μια βαριά υπογραφή.
Toυ Joel Kotkin. Eίναι αυτός εδώ>
Described by the New York Times as “America’s uber-geographer,” Joel Kotkin is an internationally-recognized authority on global, economic, political and social trends. His new book, The Human City: Urbanism for the Rest of Us, was published last year by Agate Press. He is co-editor , with Alan Berger of MIT, of the forthcoming book Infinite Suburbia, a book of essays by 52 authors.
Mr. Kotkin is the Presidential Fellow in Urban Futures at Chapman University in Orange, California and Executive Director of the Houston-based Center for Opportunity Urbanism (opportunityurbanism.org). He is Senior Advisor to the Kem C. Gardner Policy Institute. He is Executive Editor of the widely read website www.newgeography.com and writes the weekly “New Geographer” column for Forbes.com. He is a regular contributor to the Daily Beast and Real Clear Politics.
He is the author of seven previously published books, including the widely praised The New Class Conflict (Telos Press), which describes the changing dynamics of class in America.
Other past books include The Next Hundred Million: America in 2050, published by The Penguin Press. The book explores how the nation will evolve in the next four decades. The City: A Global History and Tribes: How Race, Religion and Identity Are Reshaping the Global Economy, were also published in numerous languages including Spanish, Chinese, Korean, Japanese, German and Arabic.
Mr. Kotkin has published reports on topics ranging from the future of class in global cities to the places with the best opportunities for minorities. His 2013 report, “Post- familialism: Humanity’s Futurean examination of the world’s future demography, was published by the Civil Service College of Singapore and Chapman University and has been widely commented on not only in the United States, but in Israel, Brazil, Canada and other countries.
Over the past decade, Mr. Kotkin has completed studies focusing on several major cities, including a worldwide study focusing on the future of London, Mumbai and Mexico City, and studies of New York, Los Angeles, New Orleans, Houston, San Bernardino and St. Louis, among others. In 2010 he completed an international study on “the new world order” for the Legatum Institute in London, UK that traced trans-national ethnic networks, particularly in East Asia. He also has worked in smaller communities, including a report -working with Praxis Strategy Group – on the rise of the Great Plains for Texas Tech University.
Kotkin has finished major studies on Texas urbanism, the future of localism and the re-industrialization of the American heartland for the Center for Opportunity Urbanism. As director of the Center for Demographics and Policy at Chapman, he was the lead author of a major study on housing, and is currently involved in a project about the future of Orange County, CA that will be completed this winter.
(Θα έχει “ρυθμίσει” τους υπηκόους της από τη γέννηση τους έτσι ώστε «να μεγαλώνουν αγαπώντας τη δουλεία τους» και «να μην ονειρεύονται ποτέ μία επανάσταση»)
Welcome to the end of democracy
[A rising tide of money and administrative power defines the rising autocracy]
Λυπάμαι τους ανθρώπους που ζουν σε απολυταρχικά καθεστώτα στη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική, τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά οι ίδιοι αγνοούν σε μεγάλο βαθμό την αυταρχική τάση που αρχίζει να επικρατεί στη Δύση.
Του Joel Kotkin/The Spectator
[Aπόδοση>Κουρδιστό Πορτοκάλι]
Λυπάμαι τους ανθρώπους που ζουν σε απολυταρχικά καθεστώτα στη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική, τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά οι ίδιοι αγνοούν σε μεγάλο βαθμό την αυταρχική τάση που αρχίζει να επικρατεί στη Δύση.
Εδώ, μην περιμένετε μια ωμά αποτελεσματική δικτατορία όπως περιγράφεται στο 1984 του Orwell: Mπορεί να παραμείνουμε, όπως είμαστε τώρα, ονομαστικά πολίτες της Δημοκρατίας, αλλά κυβερνιόμαστε από μια τεχνοκρατική τάξη εξουσιοδοτημένη από μεγαλύτερες δυνάμεις επιτήρησης από αυτές που απολαμβάνουν ακόμη και οι πιο θορυβώδεις δικτατορίες.
Η νέα απολυταρχία αναδύεται από μια αδυσώπητη συγκέντρωση πλούτου που έχει δημιουργήσει μια νέα και υπέροχα πάμπλουτη ελίτ. Πριν από πέντε χρόνια, περίπου τετρακόσιοι δισεκατομμυριούχοι κατείχαν το ήμισυ των περιουσιακών στοιχείων όλου του κόσμου. Σήμερα, μόνο εκατό δισεκατομμυριούχοι κατέχουν αυτό το μερίδιο και η Oxfam υπολογίζει τώρα αυτόν τον αριθμό σε μόλις είκοσι έξι.
Στη σοσιαλιστική Κίνα, το ανώτατο 1% του πληθυσμού κατέχει περίπου το ένα τρίτο του πλούτου όλης της χώρας, από 20% πριν από δύο δεκαετίες. Από το 1978, ο συντελεστής Gini της Κίνας, που μετρά την ανισότητα στην κατανομή του πλούτου, έχει τριπλασιαστεί.
Μια έκθεση του ΟΟΣΑ που δημοσιεύτηκε πριν από την πανδημία της Covid-19 διαπιστώνει ότι σχεδόν παντού, το μερίδιο του λιγότερο πλούσιου εθνικού πλούτου έχει μειωθεί. Αυτές οι τάσεις μπορούν να παρατηρηθούν ακόμη και σε σοσιαλδημοκρατίες όπως η Σουηδία και η Γερμανία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως το έθεσε συνοπτικά ο συντηρητικός οικονομολόγος John Michaelson το 2018, η οικονομική κληρονομιά της τελευταίας δεκαετίας είναι η «υπερβολική εταιρική ενοποίηση, μια μαζική μεταφορά πλούτου στο ανώτερο 1% από τη μεσαία τάξη».
Αυτή η διαδικασία έχει αναπτυχθεί τόσο στην πραγματική όσο και στην ψηφιακή οικονομία. Στη Μεγάλη Βρετανία, όπου οι τιμές της γης έχουν αυξηθεί δραματικά την τελευταία δεκαετία, λιγότερο από το 1% του πληθυσμού κατέχει το ήμισυ του συνόλου της γης. Στην ευρωπαϊκή ήπειρο συνολικά, οι γεωργικές εκτάσεις πέφτουν ολοένα και περισσότερο στα χέρια ενός μικρού στελέχους ιδιοκτητών εταιρειών και των υπερ-πλούσιων.
Στην Αμερική, ο μεγαλύτερος κάτοχος γεωργικής γης είναι ο Bill Gates με 200.000 στρέμματα, ενώ ο Ted Turner και ο John Malone είναι επικεφαλής σε κτήματα άνω των δύο εκατομμυρίων στρεμμάτων ο καθένας, δηλαδή μεγαλύτερων σε έκταση από αρκετές αμερικανικές πολιτείες.
Καθώς η παγκόσμια περιουσία έχει συγκεντρωθεί σε ελάχιστους, οι μικροϊδιοκτήτες δέχονται αυξημένη πίεση. Η Αυστραλία απολάμβανε ιστορικά υψηλά ποσοστά ιδιοκτησίας ακινήτων, αλλά το ποσοστό μεταξύ των εικοσιπέντε έως τριάντα τεσσάρων ετών μειώθηκε από το περισσότερο του 60% το 1981 σε μόλις 45% το 2016. Το ποσοστό των κατοικιών στην Αυστραλία έχει πέσει κατά 10% τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια.
Η Morgan Stanley προβλέπει ότι οι ΗΠΑ σύντομα θα γίνουν κυρίως μια «κοινωνία ενοικιαστών», καθώς οι εταιρείες της Wall Street επιδιώκουν να μετατρέψουν τα σπίτια, τα έπιπλα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης σε προϊόντα ενοικίασης.
Η ψηφιακή οικονομία κυριαρχείται ομοίως από μια μικρή ομάδα εταιρειών κολοσσών. Αυτές, ασκούν μαζί τον έλεγχο έως και 90% των κρίσιμων αγορών, όπως βασικών λειτουργικών συστημάτων υπολογιστών, μέσων κοινωνικής δικτύωσης, διαφήμισης στο διαδίκτυο και πωλήσεων βιβλίων.
Καθώς δεν είναι πλέον ικανοποιημένη με τον έλεγχο των αγωγών, η τεχνολογική ολιγαρχία που αυξάνεται, εξαγοράζει παλιά ειδησεογραφικά πρακτορεία και «επιμελείται» τις ειδήσεις σύμφωνα με τα γούστα της. Κυριαρχεί ολοένα και περισσότερο στην mainstream ψυχαγωγία: Η πώληση της MGM στην Amazon είναι απλώς το πιο πρόσφατο παράδειγμα της κατάκτησης και της εδραίωσης στα μέσα επικοινωνίας.
Όπως οι βάρβαροι πρίγκιπες που διαμόρφωσαν τον Μεσαίωνα, οι νέοι ολιγάρχες κατάφεραν να καταλάβουν τα φέουδα τους με μικρή αντίσταση από τις αδύναμες κεντρικές κυβερνήσεις. Η πανδημία επιτάχυνε αυτή τη διαδικασία. Τα lockdown και οι περιορισμοί στην κινητικότητα αποδείχτηκαν ευεργέτημα για εταιρείες τεχνολογίας όπως η Google, των οποίων τα κέρδη διπλασιάστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Σε αυτό το άκρως ρυθμιζόμενο περιβάλλον, οι πλούσιοι της τεχνολογίας έχουν γίνει απλώς πλουσιότεροι: Επτά από τους δέκα πλουσιότερους Αμερικανούς προέρχονται από τον τεχνολογικό τομέα. Η Apple, με ορισμένους υπολογισμούς, αξίζει τώρα περισσότερο από ολόκληρη τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι ήδη υπέρ-πλούσιοι έχουν γίνει ακόμα πλουσιότεροι. Μόνο ο Jeff Bezos είδε την καθαρή του περιουσία να εκτινάσσεται κατά περίπου 34,6 δισεκατομμύρια δολάρια (25 δισεκατομμύρια £) τους δύο πρώτους μήνες της πανδημίας, ενώ η εταιρεία του απολαμβάνει συνεχή αύξηση εσόδων και κερδών.
Καθώς η μισθοδοσία των στελεχών στο τομέα της τεχνολογίας έφτασε στη στρατόσφαιρα των οικονομικών μεγεθών, οι μικρές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν αυτό που το Harvard Business Review αποκαλεί «υπαρξιακή απειλή». Οι ειδικοί προειδοποιούν τώρα ότι το ένα τρίτο των μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες αποτελούν την πλειοψηφία των αμερικανικών εταιρειών και απασχολούν σχεδόν τους μισούς εργαζόμενους, θα μπορούσαν τελικά να κλείσουν οριστικά.
Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν ήδη εξαφανιστεί, συμπεριλαμβανομένων σχεδόν των μισών από όλες τις επιχειρήσεις που ανήκουν σε μαύρους. Ιδιαίτερη ζημιά έχουν υποστεί οι μικροέμποροι κατά μήκος της Main Street και όσοι εργάζονται για αυτούς, όπως οι εργαζόμενοι σε εστιατόρια και στη φιλοξενία.
Η παλιά μεσαία τάξη αγωνίζεται να ανταγωνιστεί τις διαδικτυακές πλατφόρμες. Όπως έκαναν τα μεγάλα καταστήματα για δεκαετίες, η Amazon χρησιμοποιεί τη διαπραγματευτική της δύναμη για να ελαχιστοποιήσει τα ζητήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας μισθώνοντας τα δικά της πλοία και χρησιμοποιώντας μοχλεύσεις προκειμένου να εξασφαλίσει αντικείμενα που δεν μπορούν να αποκτήσουν οι μικρότερες εταιρείες.
Παρόμοια ενοποίηση σημειώνει και η περιουσία. Καθώς η ευημερία της μεσαίας τάξης παραπαίει στη Βρετανία, οι πλούσιες σε μετρητά τράπεζες επιδιώκουν να καταβροχθίσουν την αναδυόμενη αγορά σε αναξιοπαθούντα ακίνητα, διαμερίσματα και ακόμη και μονοκατοικίες. Εν τω μεταξύ, τα μεγάλα σπίτια του κεντρικού Λονδίνου αποκαθίστανται σε βικτοριανή χλιδή από Ρώσους, Κινέζους και Άραβες επενδυτές.
Οι πολιτικές για την αλλαγή του κλίματος θα μπορούσαν επίσης να καλλιεργήσουν τη νέα αυτοκρατορία για μια γενιά. Καθώς οι ολιγάρχες της τεχνολογίας και το οικονομικό κατεστημένο εφαρμόζουν την ιδέα του Davos για μια Μεγάλη Επαναφορά, θα αναγκάσουν σε ένα γρήγορο τέλος τα ορυκτά καύσιμα. Υπάρχουν τεράστιες ευκαιρίες για μεγάλες επενδύσεις από υπερπλούσιες εταιρείες και κερδοσκόπους στην «πράσινη οικονομία», όλα δυνατά με φορολογικές ελαφρύνσεις, δάνεια και εγγυημένες πωλήσεις σε κυβερνητικές μονάδες.
Αυτή η κατάσταση υπόσχεται να δημιουργήσει μια νέα σοδειά μεγαδισεκατομμυριούχων όπως ο Elon Musk, ο πλουσιότερος σήμερα άνθρωπος του κόσμου. Στην εποχή των σούπερ-επιδοτήσεων, ένας απρόβλεπτος κατασκευαστής ηλεκτρικών οχημάτων όπως η Rivian, που έχει αμελητέες πωλήσεις και σταθερές απώλειες, μπορεί να αποτιμηθεί υψηλότερα από τη General Motors, η οποία πουλά σχεδόν επτά εκατομμύρια αυτοκίνητα και έχει 122 δισεκατομμύρια δολάρια (90 δισεκατομμύρια £) έσοδα κάθε χρόνο.
Στον Πράσινο Καπιταλισμό, ο Βρετανός μαρξιστής James Heartfield χαρακτηρίζει αυτόν τον «σοσιαλισμό λιτότητας»: Θερισμός κυβερνητικών διαταγμάτων σε αντίθεση με την πραγματική παραγωγή πραγματικών αγαθών. Ωραία δουλειά αν μπορείς να την αποκτήσεις…
Για τη μεσαία και εργατική τάξη, ωστόσο, η Μεγάλη Επαναφορά μπορεί να αποδειχθεί κάπως λιγότερο ελπιδοφόρα, αν όχι καταστροφική. Για τους περισσότερους ανθρώπους, σημειώνει ο Eric Heymann, ανώτερος οικονομολόγος της Deutsche Bank Research, η ταχεία «πράσινη» μετάβαση θα σημάνει «αισθητή απώλεια ευημερίας και θέσεων εργασίας». Η συνειδητή πολιτική της αποανάπτυξης ως μέσου για τη βίαιη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα απαιτήσει να βγουν οι περισσότεροι άνθρωποι από τα αυτοκίνητά τους και να αναγκαστούν να ταξιδεύουν πολύ λιγότερο και να ζουν σε μικροσκοπικά διαμερίσματα.
Η επιβολή θα είναι αναγκαστικά παρεμβατική επίσης. Οι δημιουργοί των συγκεκριμένων σχεδίων στο Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού πιέζουν για οικογενειακούς «προϋπολογισμούς άνθρακα». Προσθέστε τεχνολογία επιτήρησης και καταλήγουμε σε κάτι παρόμοιο με το σύστημα «κοινωνικής πίστωσης» της Κίνας, στο οποίο το δικαίωμά σας στην ελεύθερη κυκλοφορία υπόκειται στην έγκριση της κυβέρνησης.
Οι νέοι απειλούνται ιδιαίτερα από αυτές τις αλλαγές καθώς αντιμετωπίζουν ήδη πολύ δυσκολότερες προοπτικές από οποιαδήποτε μεταπολεμική γενιά. Λίγοι περιμένουν τα πράγματα να βελτιωθούν: Στις χώρες με υψηλότερο εισόδημα, περίπου τα δύο τρίτα των ανθρώπων που ερωτήθηκαν από την Pew Research βλέπουν ένα φτωχότερο μέλλον για την επόμενη γενιά. Σύμφωνα με ερευνητές του Equality of Opportunity Project, περίπου το 90% όσων γεννήθηκαν το 1940 μεγάλωσαν για να αποκτήσουν υψηλότερα εισοδήματα από τους γονείς τους.
Το ίδιο ισχύει μόνο για το 50% όσων γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1980. Μια πρόσφατη μελέτη της Federal Reserve Bank of St. Louis προειδοποιεί ότι οι millennials κινδυνεύουν να γίνουν μια «χαμένη γενιά» όσον αφορά τη συσσώρευση πλούτου. Για να θέσουμε τα πράγματα στην αληθινή τους πτυχή, περισσότεροι από τους μισούς νέους, σε μια έρευνα σε δέκα χώρες, πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι καταδικασμένος από την κλιματική αλλαγή.
Καθώς το κόστος στέγασης και άλλων δαπανών εκτινάσσεται στα ύψη, οι γραμμές ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις σκληραίνουν. Η κληρονομιά ως μερίδιο του ΑΕΠ στη Γαλλία έχει τριπλασιαστεί περίπου από το 1950, με ορισμένους Γάλλους millennials με υψηλότερο εισόδημα να κληρονομούν περισσότερα χρήματα από όσα βγάζουν πολλοί εργαζόμενοι σε μια ολόκληρη ζωή. Η αυξανόμενη σημασία των κληρονομικών περιουσιακών στοιχείων είναι ακόμη πιο έντονη στη Γερμανία, τη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στις ΗΠΑ, μια χώρα που στηρίζεται πολύ στον κληρονομικό πλούτο, τα παιδιά των γονέων που έχουν ιδιοκτησία βρίσκονται σε πολύ καλύτερη θέση προκειμένου να αποκτήσουν τελικά ένα σπίτι (συχνά με τη βοήθεια των γονιών). Στην Αμερική, οι millennials έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες από τους boomers να υπολογίζουν στην κληρονομιά για τη συνταξιοδότησή τους. Μεταξύ της νεότερης γενιάς, ηλικίας δεκαοκτώ έως είκοσι δύο ετών, πάνω από το 60% αναμένει ότι η κληρονομιά θα είναι η κύρια πηγή εισοδήματός τους καθώς γερνούν.
Πώς όμως θα αντιδράσουν στην προοπτική της μόνιμης ενοικιαζόμενης δουλοπαροικίας και, εν τέλει, της απόλυτης εξάρτησης από το κράτος; Μια πρόσφατη έρευνα της Edelman αποκαλύπτει ότι αυξανόμενοι αριθμοί ανθρώπων δεν εμπιστεύονται πλέον τους θεσμούς και δεν πιστεύουν ότι η σκληρή δουλειά αποδίδει. Σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από τους λίγους, το σημερινό πρεκαριάτο των εργαζομένων με χωρίς μέλλον και με σύντομες συμβάσεις, και όσων έχουν εγκαταλείψει εντελώς την εργασία τους, θα μπορούσε να γίνει μια οικονομικά λιγότερο χρήσιμη εκδοχή του προλεταριάτου του Μαρξ: Μια μόνιμη υποτάξη για την οποία απαιτείται επιθετική, σχεδόν στρατιωτική αστυνόμευση.
Την ίδια στιγμή, οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας και οι χρηματοοικονομικοί κολοσσοί -ακόμη και εκείνοι που είναι δύσπιστοι σχετικά με τον ζήλο υπέρ της κλιματικής αλλαγής- βλέπουν την προοπτική των κερδών-ρεκόρ και των αποτιμήσεων σε «αναστάτωση». Η πανδημία επιτάχυνε τη στροφή του λευκού γιακά στην απομακρυσμένη εργασία και η ευρύτερη ζήτηση για αυτοματοποιημένες λύσεις εκτοξεύτηκε στα ύψη. Ένα μέλλον λιγότερο εξαρτώμενο από την ανθρώπινη εργασία ανεβάζει τους τεχνολογικούς ολιγάρχες στο υψηλότερο επίπεδο σε αυτό που ο Λένιν αποκαλούσε «επιβλητικά ύψη» της οικονομίας.
Σε μια ψηφιοποιημένη οικονομία, είναι καλό να ελέγχετε τις κρίσιμες θέσεις. Οι ολιγάρχες το κάνουν έξοχα. Έχουν καταλάβει κυρίαρχα μερίδια βασικών αγορών από την αναζήτηση (Google) έως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook) έως τις πωλήσεις βιβλίων (Amazon). Η Google και η Apple μαζί παρέχουν πάνω από το 95% του λειτουργικού λογισμικού για κινητά, ενώ η Microsoft εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει πάνω από το 80% του λογισμικού που τρέχει προσωπικούς υπολογιστές σε όλο τον κόσμο.
Έχω καλύψει τα πεπραγμένα της Silicon Valley για σαράντα πέντε χρόνια. Σήμερα, διαθέτει λιγότερο το υπερανταγωνιστικό, ελεύθερο πνεύμα που γνώριζα, και μοιάζει περισσότερο με τα τραστ των αρχών του εικοστού αιώνα. Ο Mike Malone, ο οποίος έχει ασχοληθεί με τη Silicon Valley όσο κανείς, βλέπει ότι χάνει μεγάλο μέρος του ήθους της. Οι νέοι δεξιοτέχνες της τεχνολογίας, ισχυρίζεται, έχουν μετατραπεί από «παιδιά με μπλε γιακά σε παιδιά των προνομίων» και έχουν απομακρυνθεί από το ήθος παραγωγής που κάποτε έκανε τη Valley τόσο εμπνευσμένη και ισότιμη.
Μια έντονα ανταγωνιστική βιομηχανία έχει ερωτευτεί τη γοητεία «της σιγουριάς» που υποστηρίζεται από τεράστιο κεφάλαιο και μερικές φορές από την ίδια την κυβέρνηση. Ο ανταγωνισμός δεν είναι πλέον κίνητρο για δημιουργικότητα: Οι ανταγωνιστές απλώς εξαγοράζονται.
Ο πλούτος δεν μπορεί να κυβερνήσει από μόνος του. Η αυτοκρατορία χρειάζεται μια τάξη προσηλυτισμού που μπορεί να δικαιώσει τους κυβερνώντες και να σώσει τις ταλαιπωρημένες ψυχές των κατώτερων τάξεων. Στους μεσαιωνικούς χρόνους, η Καθολική Εκκλησία υπηρετούσε αυτόν τον ρόλο, δικαιολογώντας ουσιαστικά τη φεουδαρχική τάξη ως έκφραση της θείας βούλησης. Η σημερινή εκδοχή, ένα είδος ιερατείου ή διανόησης, δεν είναι ως επί το πλείστων θρησκευόμενοι και αποτελείται από άτομα της υψηλής γραφειοκρατίας, του ακαδημαϊκού χώρου και των βιομηχανιών πολιτισμού και μέσων ενημέρωσης.
Η πανδημία προσφέρει όφελος και για αυτήν την τάξη. Η έκτακτη ανάγκη επέτρεψε στις κυβερνήσεις να τους παραχωρήσουν άνευ προηγουμένου εκτελεστικές και διοικητικές εξουσίες όχι μόνο στην κεντρική Γαλλία αλλά ακόμη και στη συνήθως ημιευαίσθητη Μεγάλη Βρετανία και Αυστραλία.
Για ορισμένους, τα lockdown χρησίμευσαν ως «δοκιμαστική πορεία» των απαραίτητων μέτρων της υλοποίησης των προτιμώμενων πολιτικών τους για την κλιματική αλλαγή.
Στο νέο σύστημα, ο πραγματικός ταξικός εχθρός δεν είναι οι υπερβολές των υπερπλούσιων, ή ακόμη και οι σπάταλες δαπάνες της κυβέρνησης: Είναι τα καταναλωτικά πρότυπα των μαζών. Αυτό το βλέπουμε στην ανταπόκριση προοδευτικών μέσων ενημέρωσης και ακόμη και πολιτικών όπως η Alexandria Ocasio-Cortez σε καταγγελίες για το αυξανόμενο κόστος των τροφίμων, του ενοικίου και της ενέργειας, όπου βλέπουν ακόμη και τα απαραίτητα ως εφήμερα και τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας ως συνέπεια της υπερβολικής κατανάλωσης των μαζών.
Όπως στον Μεσαίωνα, όταν η εκκλησία και το στέμμα ανταγωνίζονταν για ηθική και πολιτική εξουσία, οι γραφειοκρατικές και οι μη εκλεγμένες πηγές εξουσίας δεν συμφωνούν πάντα. Αλλά σε μεγάλο βαθμό, ασπάζονται πολύ παρόμοιες ιδεολογίες, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την επιβολή ελέγχου στις πληροφορίες σχετικά με την πανδημία ή την κλιματική αλλαγή.
Ο Ιταλός κοινωνιολόγος των αρχών του εικοστού αιώνα Robert Michels σημείωσε ότι πολύπλοκα ζητήματα, όπως το κλίμα, για παράδειγμα, ενισχύουν αυτό που ονόμασε «σιδερένιο νόμο της ολιγαρχίας»: Όσο περισσότερο εξαρτάται από την τεχνογνωσία μια κοινωνία, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη για λύσεις που βασίζονται στην ελίτ, οι οποίες παρακάμπτουν τη λαϊκή συμβολή, και τόσο μεγαλύτερη είναι και η δύναμη που θα ασκήσει η ελίτ για να επιτύχει τους στόχους της.
Ο H.G. Wells ονειρευόταν μια «νέα δημοκρατία» που διοικούνταν από λίγους ενάρετους. Οι ψηφιακές ελίτ μας αυτοχρίζονται και διορίζονται από τους συναδέλφους τους της ελίτ στις επιχειρήσεις και τα μέσα ενημέρωσης. Τα καλά μορφωμένα διευθυντικά στελέχη μεγάλων εταιρειών έλκονται φυσικά από την ιδέα μιας κοινωνίας που κυβερνάται από επαγγελματίες ειδικούς με «φωτισμένες» αξίες, δηλαδή από ανθρώπους που μοιάζουν με αυτούς.
Για να αντιμετωπίσουν αυτό που θεωρούν ως υπαρξιακή κρίση, πολλά από τα μέσα ενημέρωσης υποστηρίζουν τη δημιουργία μιας παγκόσμιας τεχνοκρατίας. «Η δημοκρατία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του πλανήτη», υποστήριξε ένα άρθρο στο Foreign Policy, το 2019. Αυτή η εχθρότητα προς τη δημοκρατία ως εμπόδιο στην «πρόοδο», από πάνω προς τα κάτω, συνδυάζεται με μια άλλη πηγή αντιδημοκρατικής δυσπιστίας. Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα οι νέοι, δεν ασπάζονται πλέον τη βασική έννοια της αυτοδιοίκησης. Η πλειονότητα των νέων Αμερικανών τάσσεται τώρα υπέρ της μεγάλης κλίμακας κρατικής παρέμβασης στην οικονομία. Άλλωστε, περίπου το ένα τρίτο από αυτούς αυτοαποκαλούνται σοσιαλιστές.
Οι ηγέτες του νέου τύπου καπιταλισμού έχουν υπογράψει μια υπόσχεση για αποπληρωμή των ορυκτών καυσίμων στη μεγάλη αναζήτηση του Net Zero. Αυτό δεν είναι, όπως πιστεύουν οι δεξιοί και οι αριστεροί ακραίοι, μια συνειδητή συνωμοσία. Αντίθετα, προωθείται από τη φυσική επιθυμία των εταιρειών τεχνολογίας για κέρδη που προέρχονται από την αντικατάσταση του κόσμου που εκπέμπει άνθρακα, όπου είναι δυνατόν, και του ακαταμάχητου δέλεαρ για τους επενδυτές και τις εταιρείες μιας τεράστιας, επιδοτούμενης και κρατικής χρηματοδότησης αγοράς.
Τα περισσότερα στελέχη της τεχνολογίας και των οικονομικών δεν είναι ιδεολόγοι. Ούτε είναι, παρά τα φαινόμενα, κοινωνιοπαθείς. Ωστόσο, αισθάνονται δικαιωμένοι λογοκρίνοντας και ακόμη και απονομοποιόντας όχι μόνο τον Donald Trump ή τη New York Post ή τον Bari Weiss, αλλά και τους διαπιστευμένους εμπειρογνώμονες των οποίων οι απόψεις αποκλίνουν από την αποδεκτή γραμμή του προσωπικού του Google, του Facebook και του Twitter, οργανισμών όπου επιβάλλονται ολοένα και περισσότερο. (Η τοποθεσία αυτών των εταιρειών στην περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο και στην περιοχή Puget Sound, δύο εκ των πιο ανόητα προοδευτικών περιοχών της χώρας, είναι επίσης ένας παράγοντας).
Στην πράξη, αυτό σημαίνει συχνά την εξάλειψη των συντηρητικών απόψεων και όχι μόνο του ακραίου περιθωρίου, σύμφωνα με πρώην εργαζόμενους. Ακαδημαϊκοί ειδικοί όπως η Judith Curry και ο Roger Pielke, με κάπως αντίθετες απόψεις για το κλίμα, αγνοούνται και περιθωριοποιούνται συστηματικά. Σκεπτικιστές όπως ο περιβαλλοντολόγος Mike Shellenberger, ο σύμβουλος του Obama Steven Koonin και ο «σκεπτικιστής περιβαλλοντολόγος» Bjorn Lomborg παραδίδονται σε μεγάλο βαθμό στη λήθη της μνήμης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης επειδή περιγράφουν λεπτομερώς τους υπερβολικούς ισχυρισμούς και τις εξευτελιστικές πολιτικές των περιβαλλοντολόγων.
Μας κυβερνά όλο και περισσότερο ένας τέλειος γάμος ταξικής ευκολίας, με περισσότερη δύναμη για τον κλήρο και ολοένα μεγαλύτερες οικονομικές ευκαιρίες για την ολιγαρχία, όλα με το πρόσθετο όφελος να τους ενθαρρύνουμε να αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους. Ακόμη και όταν πιέζουν για λιτότητα στις μάζες, ζουν σαν μεσαιωνικοί άρχοντες, επιδίδονται σε πλούσιους γάμους και δημιουργούν κτήματα που θυμίζουν τους Αψβούργους.
Ο Jeff Bezos μόλις ξόδεψε 100 εκατομμύρια δολάρια (80 εκατομμύρια £) σε ένα καταφύγιο στη Χαβάη. Η κόρη του Bill Gates μόλις απόλαυσε έναν γάμο 2 εκατομμυρίων δολαρίων (£ 1,5 εκατομμυρίου).
Ο John Kerry, πρόεδρος και επικεφαλής της ομάδας για το κλίμα του Biden, ωφελούμενος της περιουσίας του ως κληρονόμου, ταξιδεύει με ένα ιδιωτικό τζετ που χρησιμοποιεί τριάντα φορές περισσότερη ενέργεια από το μέσο αμερικανικό όχημα.
Η πράσινη εκδοχή των απολαύσεων μπορεί να τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα για τον τεράστιο πλούτο και τις υπερβολές τους, όπως ακριβώς συνέβαινε με τους δολοφόνους και διεφθαρμένους αριστοκράτες του παρελθόντος, ωστόσο, πολλοί προετοιμάζονται επίσης κατά μίας πιθανότητας εξέγερσης του αγρότη. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση ιδιωτικής ασφάλειας, την κατασκευή αποθηκών και την αναζήτηση απομακρυσμένων εκτάσεων στις ΗΠΑ ή στο εξωτερικό, όπως στην αυστηρά ελεγχόμενη Νέα Ζηλανδία.
Ποιο είναι όμως το τελικό παιχνίδι για τους ολιγάρχες και τους συμμάχους τους; Ο δημοσιογράφος τεχνολογίας Gregory Ferenstein πήρε συνέντευξη από 147 ιδρυτές ψηφιακών εταιρειών. Το συμπέρασμά του: «Ένα ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο του οικονομικού πλούτου θα δημιουργηθεί από ένα μικρότερο κομμάτι πολύ ταλαντούχων ή πανέξυπνων ανθρώπων. Όλοι οι άλλοι θα επιβιώσουν με κάποιον συνδυασμό μερικής απασχόλησης και κρατικής βοήθειας».
Σύμφωνα με την εκτίμηση της Silicon Valley, η μάζα των ανθρώπων μπορεί να προσβλέπει στη ζωή ως επιδοτούμενοι καταναλωτές του metaverse του Facebook ή του ονείρου της Google για «εμβυθιστικούς υπολογιστές». Τι θα κάνουμε όμως οι υπόλοιποι; Υπάρχει σαφώς κάποια απογοήτευση με την αναδυόμενη τάξη. Η παγκόσμια εμπιστοσύνη στους θεσμούς, κυρίως στα μέσα ενημέρωσης και στη μεγάλη τεχνολογία, έχει πέσει σε χαμηλή άμπωτη και η οικονομική και γεωπολιτική ανασφάλεια αυξάνεται.
Προσπαθούμε να επιβάλουμε μια πράσινη οικονομία χωρίς να υπάρχει η τεχνολογία ή ακόμη και η ηλεκτρική ενέργεια. Αυτό θα αναγκάσει ορισμένες χώρες να επιστρέψουν στον άνθρακα. Άλλωστε, η Κίνα έχει ήδη εντείνει τη χρήση σταθμών που κινούνται με άνθρακα. Καθώς οι γαλάζιες θέσεις και πολλές δουλειές του λευκού γιακά εξαλείφονται από την αυτοματοποίηση, οι ολιγάρχες και οι σύμμαχοί τους θέλουν να επιβάλουν ένα Καθολικό Βασικό Εισόδημα, για να αποτρέψουν τους αγρότες από το να υποφέρουν υπερβολικά και ενδεχομένως να επαναστατήσουν.
Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να δεχτούν μια ζωή επιδοτούμενης εξάρτησης, που γίνεται υποφερτή από το ψηφιακό ισοδύναμο του ψωμιού και των τσίρκων της Ρώμης. Ο χρόνος θα μπορούσε να είναι μικρότερος από όσο νομίζουμε. Οι ολιγάρχες της τεχνολογίας δημιουργούν κάτι παρόμοιο με αυτό που ο Aldous Huxley αποκάλεσε στο Brave New World Revisited ένα «επιστημονικό σύστημα κάστας».
Δεν θα υπάρχει ένα «καλός λόγος», έγραφε ο Huxley το 1958, ώστε «η κρυφή δικτατορία να πρέπει ποτέ να ανατραπεί». Θα έχει “ρυθμίσει” τους υπηκόους της από τη γέννηση τους έτσι ώστε «να μεγαλώνουν αγαπώντας τη δουλεία τους» και «να μην ονειρεύονται ποτέ μία επανάσταση». Θα διατηρεί μια αυστηρή κοινωνική τάξη και θα παρέχει αρκετή εκτροπή μέσω ναρκωτικών, sex και video για να κρατά το τεχνητά στενό μυαλό τους απασχολημένο και χορτασμένο.
Η συγχώνευση της κυβέρνησης με μεγάλες ολιγοπωλιακές εταιρείες και η τεχνολογικά ενισχυμένη συλλογή ιδιωτικών πληροφοριών, επιτρέπουν στις νέες απολυταρχίες να παρακολουθούν τη ζωή μας με τρόπους που θα ζήλευαν ο Μάο, ο Στάλιν ή ο Χίτλερ. Ένα αυξανόμενο κύμα χρήματος και διοικητικής εξουσίας καθορίζει την ανερχόμενη αυτοκρατορία. Εάν εμείς ως πολίτες, ανεξάρτητα από τον πολιτικό μας προσανατολισμό, δεν επαγρυπνούμε, η δημοκρατία μας θα γίνει ένα ολοένα και πιο κούφιο δοχείο.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στην παγκόσμια έκδοση του The Spectator τον Ιανουάριο του 2022.
Mετά τις ελληνικές οικογένειες και η ελληνική βιομηχανία παραδομένη στις φλόγες της μεγάλης επαναφοράς;
Εργαλείο τραυματισμού των πληθυσμών πριν από μεγάλες αντιδημοκρατικές ή άλλες επιθέσεις εναντίον τους;
Έλληνες και ξένοι βιομήχανοι κουνούσαν σκωπτικά τα κεφάλια τους καθώς αποχωρούσαν από το γραφείο της επικεφαλής της Κομισιόν Ursula von der Leyen. Ενώ η ατζέντα της συνάντησης ήταν τα προβλήματα της ευρωπαικής βιομηχανίας στα πρώτα λεπτά και σχεδόν πριν τις τυπικές συστάσεις άκουσαν έκπληκτοι την von der Leyen να τους παρακινεί να βοηθήσουν την Ουκρανία.
Προφανώς εδώ υπήρχε διαφορετική ατζέντα την οποία οι βιομήχανοι αγνοούσαν -τουλάχιστο έως πρόσφατα- μια και πλέον έχοντας συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ανοχής οι Γερμανοί βιομήχανοι έστειλαν το μήνυμα της δυσαρέσκειάς τους στον σημερινό καγκελάριο Olaf Scholz.
O Scholz τοποθετήθηκε στη θέση της Merkel σε μία προσπάθεια να διασωθεί η υστεροφημία της τελευταίας από αυτό που ο The Spectator αποκάλεσε το Τέλος της Δημοκρατίας με το γνωστό άρθρο του του Joel Kotkin> Welcome to the end of democracy που αναδημοσίευσε πρώτο στην Ελλάδα το Κουρδιστό Πορτοκάλι.
Ποια είναι η ατζέντα στην οποία ομνύουν όλοι σχεδόν οι ηγέτες της σχολής του Klaus Martin Schwab.
Η Ατζέντα του 2030, της Μεγάλης Επαναφοράς όπου μία παγκόσμια διακυβέρνηση θα είναι επικεφαλής ενός πληθυσμού 2 δις οντοτήτων απόλυτα ελεγχόμενων, μέσα από τα βιομετρικά τους δεδομένα, και ανά πάσα στιγμή νεκρών με ένα click στην οθόνη που θα υποστηρίζει η τεράστια βάση δεδομένων.
Έως τώρα οι εμπνευστές αυτού του είδους της τυρρανικής παγκοσμιοποίσης είχαν καταφέρει μέσα από τη προπαγάνδα περί δήθεν θεωριών συνωμοσίας να εξοβελίσουν τις όποιες αναφορές στις πραγματικές συνομωσίες τους.
Έτσι σχεδόν πριν ξεκινήσει η planδημία τους εφανίστηκε στην ναυαρχίδα της ιδιοκτησίας τους, τους New York Times, αρθρογραφία λάσπης και συκοφάντησης προσώπων όπως ο Joseph Mercola, o Ρobert Kennedy Jr, o Αlex Berenson.
Ατυχώς γι΄αυτούς δεν μπορούσαν να υπολογίσουν ότι κακό σπυρί στο πισινό τους θα προέκυπτε ο πιο πλούσιος και ίσως ο πλέον ανεξέλεγκτος στο κόσμο που ακούει στο όνομα Elon Musk. Δεν μπορούσαν ακόμη να φαντασθούν ότι ο κατ΄εξοχήν συστημικός επιφανής Εβραίος καθηγητής Jeffrey Sachs θα υποστήριζε ότι ο ιός COVID-19 δεν ήταν απλά εργαστηριακός ιός αλλά βιολογικό όπλο.
Δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι πρώην στέλεχος της BlackRock και χρηματιστής-star της Wall Street, ο Edward Dowd θα δήλωνε πως όταν ξέσπασε η planδημία ο ίδιος και μερικοί από τους πλέον μυημένους της Wall ήταν βέβαιοι πως η φούσκα του παγκόσμιου χρέους ήταν η προέλευσή της!
Στη συνέχεια ο Edward Dowd λάτρης των μαθηματικών και των διαγραμμάτων επικοινωνούσε με ενώσεις ασφαλιστικών εταιρειών και γραφείων κηδειών στις ΗΠΑ για να καταγράψει την εκτόξευση της καμπύλης των θανάτων μήνες μετά την εκστρατεία εμβολισμών ελέγχου και μείωσης του πληθυσμού COVID-19.
Mε την ίδια ζέση ο νεαρός Εβραίος δικηγόρος Aaron Siri της Νέας Υόρκης ανάγκαζε μετά από επίπονους δικαστικούς αγώνες την Pfizer και την FDA να δώσουν στη δημοσιότητα τα ντοκουμέντα της έγκρισης του εμβολίου της Pfizer παρά τις ολέθριες παρενέργειές τους. Ντοκουμέντα που η Pfizer και ο FDA επιχείρησαν να κρατήσουν σε εμπάργκο για σχεδόν 100 χρόνια-έναν αιώνα.
Στις 18 Οκτωβρίου 2019 στη Νέα Υόρκη έλαβε χώρα το διαβόητο EVENT 201, μία δήθεν προσομοίωση πανδημίας χορηγοί τς οποίας ήταν το διαβόητο WEF, το Ιδρυμα Gates και το Πανεπιστημιακό Johns Hopkins.
Tαυτόχρονα στη Wuhan της Κίνας ξεκινούσαν οι Παγκόσμιοι Αγώνες των Στρατιωτικών κάτι σαν mini Ολυμπιακοί. Πάνω από 10.000 αθλητές και συνοδοί από 100 και πλέον διαφορετικές χώρες συμμετείχαν στους αγώνες. Πολλοί από αυτούς εμφάνισαν τότε συμπτώματα COVID-19. Παραπονέθηκαν στα υπ. Άμυνας των χωρών τους αλλά κανένα υπουργείο δεν τους εξέτασε ώστε να διαπιστωθεί εάν είχαν αναπτύξει αντισώματα σε αυτό που αργότερα θα γινόταν γνωστό ως COVID-19.
To Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στην Έκθεσή του για την προέλευση του ιού ανέφερε ότι οι Αγώνες της Wuhan χρησιμοποιήθηκαν για τη διασπορά του ιού καθώς οι αθλητές και οι συνοδοί επέστρεφαν στις 100 και πλέον διαφορετικές χώρες τους. Οι Καναδοί αθλητές μάλιστα επέστρεψαν απομονωμένοι στο πίσω μέρος του αεροπλάνου.
Θα ακολουθούσε η δυστοπική εφαρμογή των απαγορεύσεων και των εμβολίων για έναν καταφανώς κατασκευασμένο εργαστηριακό ιό για μια planδημία που βρωμούσε κατασκευή και μεγάλη επαναφορά μέσα από τις τόσες συμπτώσεις της με το WEF.
Η υπακοή στο τυραννικό αφήγημα της κατασεκυασμένης planδημίας είχε ανάγκη θανάτο και τρόμο. Έτσι ούτε εκ έστιν αριθμός συμπολιτών μας που μπήκαν σε νοσοκομεία της Ελλάδα αλλά και Ευρωπαίοι και Αμερικανοί πολίτες που οδηγήθηκαν στα νοσοκομεία των χωρών τους υπέστησαν διασωληνώσεις και σοκ οξυγόνου που τους οδήγησαν στον θάνατο ώστε οι υπόλοιποι να τρέξουν έντρομοι να εμβολιαστούν.
Στο μεταξύ η προπαγάνδα του τρόμου στα ελεγχόμενα ΜΜΕ ανέβαζε διαρκώς την ένταση. Ανάμεσά τους και θαλασσοδανεισμένα ελληνικά ΜΜΕ, ακόμη και κάποια που είχαν χρηματοδοτηθεί από κεντροευρωπαίους ιδιοκτήτες εταιρειών βιοτεχνολογίας τα εμβόλια COVID-19 των οποίων ήταν επίσης υποψήφια για κυκλοφορία στην αγορά αλλά τη τελευταία στιγμή δεν έλαβαν έγκριση υπέρ της Pfizer και της Moderna.
To χρεοκοπημένο παγκόσμιο μαγαζί των 400 τρις χρέους θέλει έλεγχο και μείωση του πληθυσμού. Οι εμπνευστές τους σε αντίθεση με την ψευδαίσθηση που υπάρχει εκεί έξω αντιμετωπίζουν την ελληνική βιομηχανία αλλά και την ελληνική ναυτιλία σχεδόν με μίσος και αυτό είναι εμφανές στα διαρκή χλευαστικά ρεπορτάζ διεθνών ΜΜΕ.
Από τη στιγμή που οι ίδιοι αναγκάζονται να τυπώνουν διαρκώς χρήμα που δεν αντιστοιχεί σε αποθέματα χρυσού, από τη στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν να εξοφλήσουν τα χρέος τους, που σήμερα έχει φθάσει τα 32,5 τρις, από το 1835 δεν τους ενδιαφέρει εάν οι ελληνικές βιομηχανίες είναι κερδοφόρες έαν οι Έλληνες εφοπλιστές είναι κυρίαρχοι και οι πλέον επιτυχημένοι στις θάλασσες του κόσμου.
Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι ο όλεθρος και η μείωση του πληθυσμού. Για να το επιτύχουν αυτό παράγουν διαρκώς ΤΡΟΜΟ με τα ελεγχόμενα ΜΜΕ ανά το κόσμο. Εργαλεία τους σε αυτή τη κατεύθυνση είναι οι ελεγχόμενοι από τον Γερμανό μηχανικό Klaus Martin Schwab ηγέτες.
Ηγέτες τύπου Zacinda Ardem και Justin Trudeau oι οποίοι πρόθυμα και με τον πιο τυρρανικό τρόπο υλοποίησαν το επίσημο αφήγημα της planδημίας στις χώρες τους και τώρα που οι συμπολίτες τους κατά χιλιάδες σωριάζονται ξαφνικά στην αιωνιότητα (ανάμεσά τους τουλάχιστο 400 εμβολιασμένοι με εμβόλια COVID-19 Kαναδοί γιατροί) η Zacinda Ardem βρήκε καταφύγιο στο πρόγραμμα του Harvard για τους Ηγέτες που χορηγεί η ελληνική Οικογένεια Αγγελοπούλου, ο Trudeau ακροβατεί επικίνδυνα με ένα οδυνηρό τέλος και οι Emmanuel Macron και Rishi Sunak πίσω από κλειστές πόρτες αγωνιούν για τη πολιτική τους επιβίωση.
A rising tide of money and administrative power defines the rising autocracy
Όσο για την Ελλάδα, ακόμη και εάν ο Τσίπρας ήτο πρωθυπουργός και η Περιστέρα σχεδιάστρια μόδας ή ιδιοκτήτρια σχετικού Οίκου όπως το Zeus + Δione της Μαρέβας Μητσοτάκη, δεν έχουμε ουδεμία αμφιβολία ότι και η Περιστέρα θα επέλεγε να συνεργαστεί με τον ταλαντούχο Έλληνοαυστριακό σχεδιαστή Mario Schwab.
Ο Marios Schwab γεννήθηκε το 1977 από Ελληνίδα μητέρα, τοπογράφο, και πατέρα Αυστριακό, σχεδιαστή στηθόδεσμου. Έτσι από μικρό παιδί θυμάται να παρατηρεί τα γυναικεία στήθη.
Ο Marios βρίσκεται τουλάχιστον από το 1996 ανάμεσα στους πολύ υποσχόμενους σχεδιαστές αλλά η συνεργασία του με τον Οίκο Zeus + Δione ως creative director πρόεκυψε εν μέσω planδημίας, το 2021.
Το όνομα της Ελληνίδας μητέρας του Mario είναι Νiki και το όνομα του Αυστριακού πατέρα του είναι Klaus.
Ακριβώς Klaus Schwab.
Βέβαια πρόκειται για συνωνυμία με τον ιδρυτή του WEF και ίσως κάποια μακρινή συγγένεια.
Αρκεί πάντως να ονομάζεσαι Schwab για να τη βγάλεις καθαρή καθώς οι συμπτώσεις του WEF με την planδημία ως εργαλείο της μεγάλης επαναφοράς είναι εντυπωσιακές.
Ο ιδρυτής του WEF απαίτησε να εμβολιαστούμε άπαντες. Το ίδιο και ο Bill Gates και ο Tony Blair οι δε 3 πρώην πρόεδροι Clinton, Obama και Bush εμφανίστηκαν σε κοινό video να μας παροτρύνουν να εμβολιαστούμε ενώ ο Biden έλεγε 17 φορές τη μέρα στους Αμερικανούς να πάνε να εμβολιαστούν. Για το καλό μας.
Στο μεταξύ τώρα που εκατοντάδες χιλιάδες εμβολιασμένοι πεθαίνουν ξαφνικά αυτό που απομένει να μας πουν οι προλαλήσαντες είναι ότι πάνω τους περιμένουν τα ουρί του παραδείσου.
Τα “Παιδιά του Ρέμου” Όμορφα Καίγονται
Μετά από απαίτηση εκατομμυρίων τηλεθεατών (πάνω από 250.000 αναγνώστες διάβασαν χθες το άρθρο που ακολουθεί) το αναδημοσιεύουμε>
The Wall Street Journal was founded in July 1889. Ever since, the Journal has led the way in chronicling the rise of industries in America and around the world. In no other period of human history has the planet witnessed changes so dramatic or swift. The Journal has covered the births and deaths of tens of thousands of companies; the creation of new industries such as autos, aerospace, oil and entertainment; two world wars and numerous other conflicts; profound advances in science and technology; revolutionary social movements; the rise of consumer economies in the U.S. and abroad; and the fitful march of globalization.
Η Wall Street Journal ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1889. Έκτοτε, η Journal έχει πρωτοστατήσει στην καταγραφή της ανόδου των βιομηχανιών στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Σε καμία άλλη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας ο πλανήτης δεν γνώρισε αλλαγές τόσο δραματικές ή γρήγορες. Η Journal έχει καλύψει τις γεννήσεις και τους θανάτους δεκάδων χιλιάδων εταιρειών, τη δημιουργία νέων βιομηχανιών όπως τα αυτοκίνητα, η αεροδιαστημική, το πετρέλαιο και η ψυχαγωγία, δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και πολλές άλλες συγκρούσεις, βαθιές προόδους στην επιστήμη και την τεχνολογία, επαναστατικά κοινωνικά κινήματα, η άνοδος των καταναλωτικών οικονομιών στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό και η ταραχώδης πορεία της παγκοσμιοποίησης.
The Wall Street Journal [About Us]
Ένα ασφυκτικό κείμενο, με λέξεις, που δεν αστειεύονται, η εφημερίδα συστήνεται στους αναγνώστες της. Οι 5 τελευταίες [the fitful march of globalization] εκπέμπουν τον ήχο από τα γκαζάκια πριν ξεσπάσει η φωτιά στο δάσος. Θα μπορούσαν ακόμη να είναι ο ήχος από τα αθόρυβα ιπτάμενα drones που έχουν την ίδια αποστολή. Δεν έχει σημασία εάν στο Μέγαρο Μαξίμου βρίσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης ή Έφη Αχτσιόγλου. Η ατζέντα παραμένει η ίδια. Όπως επίσης και η αποστολή για τους “εκλεγμένους” ηγέτες.
Πάμε να δούμε πως εκλέγονται οι ηγέτες.
18 Iανουαρίου 2023. Το σχετικό άρθρο στον Guardian φέρει την υπογραφήτου κ. Larry Elliott. Η εφημερίδα περιγράφει την ηγεσία του Klaus Schwab και τους “ανύπαρκτους” που τον περιβάλλουν σαν μία φωλιά από οχιές!
” Το μέλλον του Klaus Schwab –του κ. Davos για περισσότερο από μισό αιώνα– έχει γίνει σημείο συζήτησης στη φετινή συνάντηση αφού οι υπάλληλοι του World Economic Forum εξέφρασαν έντονη κριτική για την προεδρία του και την έλλειψη στρατηγικής όσο αφορά την διαδοχή του.
Μια ομάδα σημερινών και πρώην μελών του προσωπικού του WEF που επικοινώνησε με τον Guardian είπε ότι ο 82χρονος Schwab ήταν νόμος για τον εαυτό του (συμπεριφέρεται με ανεξέλεγκτο τρόπο, αγνοώντας νόμους, κανόνες ή συμβατικούς τρόπους-was a law unto himself) και είχε περικυκλωθεί από μηδενικά και ανύπαρκτους (nobodies) που δεν ήταν ικανοί να διευθύνουν την οργάνωση που ίδρυσε στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
«Ο Klaus βρίσκεται στο τιμόνι του WEF για 52 χρόνια. Όταν γεννήθηκε
(το 1938), 122 από τις 195 πολιτείες στον κόσμο αυτή τη στιγμή δεν
υπήρχαν καν. Ο Klaus δεν δίνει λόγο σε κανέναν, είναι εντελώς
ανεξέλεγκτος. Είναι εντελώς άλογο σε κανέναν εντός και εκτός της
οργάνωσης», ανέφερε η ομάδα.
Η Davos’s elite του Davos θα χρειαστεί να κάνει λίγη αναζήτηση ψυχής σε έναν κόσμο που καταρρέει-σημειώνει χαρακτηριστικά ο Larry Elliott στο άρθρο του στον Guardian.
«Είμαστε μια ομάδα νυν και πρώην υπαλλήλων του WEF. Θέλουμε να παίξουμε τον ρόλο μας στην προώθηση της συζήτησης σχετικά με τον ρόλο που διαδραματίζει αυτή η οργάνωση στον κόσμο».
Η ομάδα είπε ότι ήθελε να παραμείνει ανώνυμη.
«Είμαστε διστακτικοί να βγούμε μπροστά, καθώς ο Klaus είναι πολύ καλά συνδεδεμένος και μπορεί να μας κάνει τη ζωή πολύ δύσκολη ακόμα και αφού φύγουμε από το WEF».
Οι εικασίες για το μέλλον του Schwab έχουν ενταθεί αυτή την εβδομάδα μετά από ένα άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση toy Politico που ανέφερε ότι οι στρατηγικοί εταίροι του WEF –οι εταιρείες που χρηματοδοτούν την επιχείρηση των 390 εκατομμυρίων δολαρίων (315 εκατομμύρια £) ετησίως– ήταν δυσαρεστημένοι με την έλλειψη στρατηγικής διαδοχής.
Η ομάδα των μελών του προσωπικού του WEF είπε ότι είχαν δημοσιεύσει τις επικρίσεις τους στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης LinkedIn, αλλά είχαν αφαιρεθεί μετά από αίτημα του WEF, κάτι που ο οργανισμός αρνείται.
Οι αναρτήσεις, που κοινοποιήθηκαν στον Guardian, ανέφεραν: «Δεν υπάρχει πολύ μέλλον για το WEF πέρα από τον Klaus, όχι μόνο επειδή δεν υπάρχει ξεκάθαρος διάδοχος, αλλά και επειδή το διοικητικό του συμβούλιο είναι μια τέτοια φωλιά οχιάς όπου η ανώτερη ηγεσία θα είναι ένας στον λαιμό του άλλου τη στιγμή που ο γέρος θα πεθάνει ξαφνικά».
Ένας εκπρόσωπος του WEF είπε: «Το συμβούλιο των διαχειριστών αποφασίζει για τυχόν μελλοντικούς διορισμούς θεσμικής ηγεσίας. Το forum έχει μια ισχυρή δομή θεσμικής διακυβέρνησης για να διασφαλίσει τη συνεχή ικανότητά του να υποστηρίζει πλήρως την αποστολή του».
Ο πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Tony Blair είναι μία από τις κορυφαίες διεθνείς προσωπικότητες που έχουν συνδεθεί με τον ρόλο.
Η ομάδα των προηγούμενων και των σημερινών υπαλλήλων του WEF αμφισβήτησε την ικανότητα του οργανισμού να λειτουργεί χωρίς τον Schwab στο τιμόνι.
«Στους περισσότερους οργανισμούς η επόμενη γενιά κορυφαίων ηγεσιών είναι αμυδρά ορατή στα υψηλότερα επίπεδα διοίκησης, αλλά στο WEF ο Klaus έχει περικυκλωθεί με μια τέτοια ομάδα από “ανύπαρκτους” στην κορυφή που είναι δύσκολο να δει κανείς πώς κάποιος από αυτούς θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί στα σοβαρά από κάποιον που έχει βαρύτητα εντός ή εκτός του οργανισμού.
«Ο Klaus επιλέγει τους ηγέτες του χρησιμοποιώντας τα ίδια κριτήρια που χρησιμοποιεί ο Πούτιν για να επιλέξει βουλευτές για την κρατική Δούμα: πίστη, δόλος, σεξουαλική απήχηση. Η ποιότητα των ανθρώπων στην κορυφή αντικατοπτρίζει τον τύπο των ανθρώπων που εργάζονται για τον υπόλοιπο οργανισμό».
Ο επικεφαλής μιας βρετανικής εταιρείας συμφώνησε ότι δεν φαίνεται να υπάρχει διάδοχος της Schwab. «Η εντύπωσή μου είναι ότι θα αυτός πεθάνει με τις μπότες του-όντας πάντα εν ενεργεία», είπε το στέλεχος.
Ένας άλλος που συμμετέχει χρόνια στις συνόδους του forum του Davos εξέφρασε την έκπληξή του που ο Schwab επέτρεψε να βγουν στην επιφάνεια εικασίες για το μέλλον του. «Θα έπρεπε να γνωρίζει ότι θα συνέβαινε και να λάβει μέτρα για να το αποτρέψει».
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ είναι ένα ελβετικό ίδρυμα και δεν έχει μετόχους.
Aυτά έγραφε τον Ιανουάριο του 2023 ο κ. Larry Elliott στον Guardian.
Ακολουθεί η περιεκτική δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη από τις Βρυξέλλες.
Κυριάκος Μητσοτάκης> Από τις Βρυξέλλες όπου βρίσκομαι για τη Σύνοδο Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης – Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής ενημερώνομαι συνέχεια για την εξέλιξη των μεγάλων πυρκαγιών στην Αττική, τη Βοιωτία και την Κορινθία.
Οι επιστήμονες μας είχαν προειδοποιήσει ότι οι μέρες αυτές θα ήταν εξαιρετικά δύσκολες λόγω του καύσωνα και των ισχυρών ανέμων.
(Μετάφραση ενός θεωρητικού συνωμοσίας> Άρα ο Κρατικός Μηχανισμός γνώριζε ποιες ήταν οι κατάλληλες μέρες)
Ο κρατικός μηχανισμός κάνει το καλύτερο το οποίο μπορεί για να ανταποκριθεί με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα και να περιορίσει αυτές τις μεγάλες πυρκαγιές.
(Μετάφραση θεωρητικού συνωμοσίας> Ο Κρατικός Μηχανισμός βάζει τις φωτιές και στη συνέχεια ανταποκρίνεται με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα. Εδώ έχουμε την εφαρμογή του μοντέλου Ανάποδος Κόσμος)
Θέλω να ζητήσω από τους συμπολίτες μας να υπακούουν στις οδηγίες της Πολιτικής Προστασίας.
(Μετάφραση θεωρητικού συνωμοσίας> Ακριβώς αυτό. Πρέπει οι πολίτες να μάθουν να υπακούν. Μένουμε σπίτι. Εκκενώνουμε το σπίτι. Ως τη μέρα που οι πολίτες θα περισσυλεχθούν και θα κλειστούν σε ειδικές εγκαταστάσεις-στρατόπεδα)
Το πρώτο μας μέλημα, πάντα, είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής, ακολουθεί η προστασία της περιουσίας και του φυσικού μας περιβάλλοντος.
Γι’ αυτό και είναι πάρα πολύ σημαντικό οι εκκενώσεις οι οποίες διατάσσονται από την Πολιτική Προστασία να υλοποιούνται με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα.
(Μετάφραση θεωρητικού συνωμοσίας> Δεν χρειάζετε να σκέφτεστε. Μόνο θα εκτελείτε και μάλιστα γρήγορα. Άσκεφτα, υπάκουα, πειθήνια. Ο Κρατικός Μηχανισμός ξέρει)
Θέλω να διαβεβαιώσω όλους τους συμπολίτες μας οι οποίοι έπαθαν ζημιές από τις πυρκαγιές αυτές ότι ο κρατικός μηχανισμός αμέσως μετά την κατάσβεση των πυρκαγιών θα βρίσκεται σε απόλυτη ετοιμότητα να καταγράψει τις ζημιές, ώστε να μπορέσουν οι συμπολίτες μας αυτοί να αποζημιωθούν με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα.
(Μετάφραση θεωρητικού συνωμοσίας> Διαρκείς αποζημιώσεις και επιδόματα μαλθακοποίησης και εξάρτησης από το κράτος. Τον Κρατικό Μηχανισμό. Στη συνέχεια ο Κρατικός Μηχανισμός θα σε εμβολιάζει αενάως για τις νέες planδημίες)
Σήμερα ήταν η πρώτη ουσιαστικά δύσκολη μέρα του φετινού καλοκαιριού.
Είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες. Φωτιές είχαμε, έχουμε και θα έχουμε, είναι κι αυτό ένα από τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης την οποία βιώνουμε με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση.
(Μετάφραση θεωρητικού συνωμοσίας> Ο Αύγουστος θα είναι εκρηκτικός. Φωτιά και Λάβρα. Προεόρτια για την εισαγωγή σε έναν ακόμη πιο δυστοπικό χειμώνα. Θανάσιμο. Η μείωση του πληθυσμού και ο διακαής για τους σεναριογράφους της ιστορίας πόθος (the fitful march of globalization)
Το στοίχημά μας είναι πώς θα μπορούμε να τις περιορίσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, έτσι ώστε οι ζημιές που θα υποστούμε να είναι όσο το δυνατόν μικρότερες.
Δείτε τώρα το video που ακολουθεί>
Φυσικά η ταραχώδης πορεία της παγκοσμιοποίησης συνεχίζεται. Η The Wall Street Journal φιλοξενεί τα τελευταία 24ωρα ρεπορτάζ για τη φτωχοποίηση των Ευρωπαίων. Φτωχοί, άρα εξαρτημένοι από τον Κρατικό Μηχανισμό.
Κουρδιστό Πορτοκάλι [Αbout Us]
H
elite για να διασκεδάσει την πλήξη της κατασκευάζει τους δράστες και τα
θύματα. Τους Αυτοκράτορες και τους Επαναστάτες. Οι λαοί είναι ένας
πειθήνιος όχλος. Το διαπιστώσαμε και στην planδημία. Η Ιστορία λοιπόν
επαναλαμβάνεται γιατί οι σεναριογράφοι παραμένουν οι ίδιοι. Γιατί θα
αποτύχει και αυτή η απόπειρα της παγκοσμιοποίησης; Γιατί απλά θίγονται τα συμφέροντα ενός μεγάλου και ισχυρού τμήματος της elite και επειδή το Εκκρεμές αλλάζει στρατόπεδα.
Ο όχλος; Δεν τον χρειαζόμαστε! (Yuval Harari)
Κι εδώ που τα λέμε έχουν ένα δίκιο. Ο ανόητος όχλος αναπαράγεται επειδή ένα βράδι Σαββάτου ο Μπάμπης και η Σούλα εισέρχονται στο μπουζουξίδικο του Αντωνίου Ρέμου. Μεθάνε. Επιστρέφουν σπίτι. Κάνουν έρωτα. Γεννιέται το καγκουρόπουλο-διάδοχος. Το κράτος της Κολομβίας των Βαλκανίων καλείται να μεγαλώσει ουκ έστιν αριθμός τέτοια καγκουρόπουλα που αναπαράγονται αστραπιαία σαν selfies. Στη συνέχεια σύγχρονοι μπαμπάδες φοράνε μάρσιπο και σπρώχνουν ανέμελοι τα καροτσάκια. Τα Παιδιά του Ρέμου. Οι ήδη χρεοκοπημένοι Κρατικοί Μηχανισμοί των Κολομβιών της Ευρώπης καλούνται να μεγαλώσουν τα κοστοβόρα δυτικά Παιδιά του Ρέμου. Η ώρα του Ηρώδη. Satan summoning his Legions…
[Δείτε ΕΔΩ πως στήθηκε η planδημία και δείτε ΕΔΩ τι πρέπει να κάνετε για να καθαρίσει ο οργανισμός σας από την πρωτείνη ακίδα του εμβολίου ενώ μία δίαιτα 72 ωρών μόνο με νερό μία φορά το μήνα ενδείκνυται]
